بيوگرافي پيام دهكردي

پيام دهكردي از بازيگران در عرصه تئاتر، سينما و تلويزيون ايران است كه با ايفاي نقش در سريال گاندو… به خوبي هنر خود را ثابت كرده است.

پيام نادري دهكُردي، بازيگر ايراني متولد ۲۰ ارديبهشت ۱۳۵۶ در شهركرد مي باشد. علاوه بر بازيگري به تدريس فن بيان و بازيگري مشغول است و كارگرداني تئاتر نيز انجام مي دهد.

ازدواج

پيام دهكردي سالهاست با عارفه لك بازيگر، شاعر، نويسنده و مدرس صدا و گفتار ازدواج كرده است.

تحصيلات

پيام دهكردي فارغ التحصيل رشته تئاتر در مقطع كارشناسي ارشد از دانشگاه تهران است و پيش از آن مدرك كارشناسي را در رشته‌ي ادبيات دراماتيك (نمايشي) از دانشگاه آزاد اسلامي واحد اراك گرفته بود.

ورود به عرصه هنر

پيام دهكردي كلاس هاي آموزش بازيگري را زير نظر استاد حميد سمندريان سپري كرده و فعاليت در عرصه هاي هنري را با تئاتر آغاز كرده است. نخستين بار با سريال “باغ بلور” به كارگرداني رامبد جوان بازيگري در تلويزيون را تجربه كرد. وي در سريال “شهريار” نقش دوست نزديك استاد شهريار را بازي كرد وبه شهرت رسيد.

حضور پر رنگ پيام دهكردي در سريال گاندو كه از شبكه 3 سيما پخش مي شود. بازيگر نقش مايكل هاشميان يا در اصل جيسون رضاييان در سريال گاندو به كارگرداني جواد افشار است.

پيام دهكردي و همسرش

پيام دهكردي از سختي دوران كودكي و بي پولي جواني اش مي‌گويد:

از دوران بچگي در شهركرد تابستان هاي من اينگونه بود كه پدرم فرفره درست مي كرد و من با يك صندوق آدامس و شانسي بايد در كوچه هاي ميچرخيدم تا اجناسم رو بفروشم. كار در ساندويچي پسر عمه ام، و سپس در زمين هاي كشاوري دايي و شوهر عمه هايم جز اتفاقات آن روزگار بود .

در تهران هم در كلاس هاي بازيگري استاد سمندريان شركت مي كردم. با ماهي 11 هزار تومان بايد اموراتم را مي گذراندم، آنقدر پياده مي رفتم كه پينه هاي پايم هنوز هست.

بعد از ازدواج از پدرم خواستم مخارج عروسي را به خودم بدهد تا بتوانم كاري كنم، به سختي راضي اش كردم و با كلي قرض يك پيكان مدل 62 گرفتم و مشغول مسافركشي شدم.

عكس‌هاي پيام دهكردي

فيلم هايي كه پيام دهكردي در آن ها بازي كرده به شرح زير است:

سينمايي

۱۳۹۵- بي‌صدا به كارگرداني حسين شهابي

۱۳۹۳- تگرگ و آفتاب

۱۳۹۳- دلم مي خواد

۱۳۹۲- تراژدي به كارگرداني آزيتا موگويي

۱۳۹۰- بي خداحافظي به كارگرداني احمد اميني

۱۳۹۰- جيب بر خيابان جنوبي به كارگرداني سياوش اسعدي

۱۳۸۹- راه آبي ابريشم به كارگرداني محمد بزرگ نيا

۱۳۸۶- هميشه پاي يك زن در ميان است به كارگرداني كمال تبريزي

۱۳۸۴- يك بوس كوچولو به كارگرداني بهمن فرمان‌آرا

۱۳۸۳- يك تكه نان به كارگرداني كمال تبريزي

      در همين نزديكي

مجموعه تلويزيوني

۱۳۸۲–۱۳۸۱- باغ بلور به كارگرداني رامبد جوان

۱۳۸۸- گاوصندوق به كارگرداني مازيار ميري

۱۳۹۳- گذر از رنج‌ها به كارگرداني فريدون حسن‌پور

۱۳۹۷- گاندو به كارگرداني جواد افشار

        – شهريار به كارگرداني كمال تبريزي

        – مدار صفر درجه به كارگرداني حسن فتحي

        – هوش سياه ۲ به كارگرداني مسعود آب‌پرور

        مجموعه تلويزيوني جستجوگران

افتخارات

        نامزد بهترين بازيگر در بيست و يكمين جشنوارهٔ بين‌المللي تئاتر فجر

        جايزهٔ بهترين بازيگر – بيست و دومين جشنوارهٔ بين‌المللي تئاتر فجر

۲۰۰۴- جايزهٔ فعال‌ترين بازيگر تئاتر – روز جهاني تئاتر

۱۳۸۲- نامزد بهترين بازيگر – جشنوارهٔ بين‌المللي نمايش‌هاي آيينيـسنتي

۱۳۸۶- بهترين بازيگر مرد سال – خانهٔ تئاتر و كانون ملي منتقدان

بيوگرافي پيام دهكردي

گردآوري : روبكا

نصيحت هاي جالب گنجشك به مرد دمشي

حكايت 3 پند گنجشك

حكايت كرده اند كه مردى در بازار دمشق، گنجشكى زيبا، به يك درهم خريد تا به منزل آورد و فرزندانش با آن بازى كنند. در بين راه، گنجشك به سخن آمد و به مرد گفت:« در من سودي براى تو نيست. درصورتي كه مرا ازاد كنى، تو را سه پند مى گويم كه هر يك، مانند گنجى است. دو پند را وقتى در دست تو اسيرم مى گويم و نصيحت سوم را، وقتى آزادم كردى و بر شاخ درختى نشستم، مى گويم. مرد با خود انديشيد كه سه پند از پرنده اى كه همه جا را ديده و همه چيز را از بالا نگريسته است، به يك درهم مى ارزد. پذيرفت و به گنجشك گفت: پندهايت را بگو.

گنجشك گفت: پند نخست آن است كه درصورتي كه نعمتى را از كف دادى، اندوه مخور و ناراحت مباش براي اين كه درصورتي كه آن نعمت، حقيقتاً و دائماً از آن تو بود، هيچگاه زائل نمى شد. ديگر آن كه درصورتي كه كسى با تو سخن محال و غير ممكن گفت به آن سخن اصلاً توجه نكن و از آن درگذر.

مرد، وقتي اين دو موعظه را شنيد، گنجشك را ازاد كرد. پرنده كوچك پر كشيد و بر درختى نشست. زيرا خود را ازاد و رها مشاهده كرد، خنده اى كرد. مرد گفت: پند سوم را بگو!

گنجشك گفت: پند چيست! ؟ اى مرد ساده، ضرر كردى. در شكم من دو گوهر است كه هر يك بيست مثقال وزن دارد. تو را فريفتم تا از دستت آزاد شوم. درصورتي كه مى دانستى كه چه گوهرهايى پيش من است به هيچگاه  مرا آزاد نمى كردى.

مرد، از شدت غضب و حسرت، نمى دانست كه چه كند. دست بر دست مى ماليد و گنجشك را فحش مى داد. يك دفعه رو به گنجشك كرد و گفت: حال كه مرا از آن گوهرها محروم كردى، اقلاً آخرين پندت را بگو.

گنجشك خاطرنشان كرد:« مرد احمق! با تو گفتم كه درصورتي كه نعمتى را از كف دادى، ناراحتي نشو، ولي اكنون تو غمگينى كه چرا مرا از دست داده اى. همچنين گفتم كه سخن محال و غير ممكن را نپذير ولي تو هم اكنون پذيرفتى كه در شكم من گوهرهايى است كه چهل مثقال وزن دارد. آخر من خود چند مثقالم كه چهل مثقال گوهر با خود حمل كنم! ؟ پس تو سزاوار آن دو موعظه نبودى و نصيحت سوم را هم با تو نمى گويم كه قدر آن نخواهى دانست. اين را گفت و در هوا ناپديد شد.

فال روزانه جمعه 14 تير 1398

فال روزانه جمعه 14 تير 1398

ترانه هاي عاشقانه و زيباي ايرج جنتي عطايي

ايرج جنتي‌عطايي زاده ۱۹ دي ۱۳۲۵ در مشهد است.

اشعار ايرج جنتي عطايي

هم خونه ي من اي خدا

از من ديگه خسته شده

كتاب عشق ما ديگه

خونده شده ،‌ بسته شده

خونه ديگه جاي غمه

اون داره از من دور مي شه

اين خونه ي قشنگ ما

داره برامون گور مي شه

اون دست گرم و مهربون

با دست من قهره ديگه

چشماي غمگينش با من

قصه ي شادي نمي گه

هم خونه ي من با دلم

خيال سازش نداره

دستاي كوچيكش ديگه

ميل نوازش نداره

شبا وقتي ميرم خونه

بوسه به موهاش مي زنم

سرش به كار خودشه

انگار نه انگار كه منم

روزا وقتي ميام بيرون

اون خودشو به خواب زده

خب ، مثل روزگار شده

يه روز خوبه ،‌يه روز بده

اي دل من ، اي ديوونه

بذار برم از اين خونه

…………………………

ترانه هاي ايرج جنتي عطايي

اي شرقي غمگين ، وقتي آفتاب تو رو ديد

تو شهر باروني بوي عطر تو پيچيد

شب راهشو گم كرد ، تو گيسوي تو گم شد

آفتاب آزادي از تو چشم تو خنديد

اي شرقي غمگين

تو مثل كوه نوري

نذار خورشيدمون بميره

تو مثل روز پكي

مثل دريا مغروري

نذار خاموشي جون بگيره

اي شرقي غمگين

بازم خورشيد دراومد

كبوتر آفتاب

روي بوم تو پر زد

بازار چشم تو پر از بوي بهاره

بوي گل گندم تو رو به ياد مياره

اي شرقي غمگين ، زمستون پيش رومه

با من اگه باشي ، گل و بارون كدومه

آواز دست ما مي پيچه تو زمستون

ترس از زمستون نيست كه آفتابش رو بومه

شب آشيان شب‌زده، چكاوك شكسته‌پر 

رسيده‌ام به ناكجا، مرا به خانه‌ام ببر 

كسي به ياد عشق نيست، كسي به فكر ما شدن 

از آن تبار خودشكن تو مانده‌اي و بغض من 

از اين چراغ مردگي از اين بر آب سوختن 

از اين پرنده كشتن و از اين قفس فروختن 

چگونه گريه سر كنم كه يار غم‌گسار نيست 

مرا به خانه‌ام ببر كه شهر، شهر يار نيست 

مرا به خانه‌ام ببر ستاره دل‌نواز نيست 

سكوت نعره مي‌زند كه شب ترانه‌ساز نيست 

مرا به خانه‌ام ببر كه عشق در ميانه نيست 

مرا به خانه‌ام ببر اگر چه خانه، خانه نيست 

از اين چراغ مردگي از اين بر آب سوختن 

از اين پرنده كشتن و از اين قفس فروختن 

چگونه گريه سر كنم كه يار غم‌گسار نيست 

مرا به خانه‌ام ببر كه شهر شهر يار نيست 

ايرج جنتي عطايي

…………………………………

تو فكر يك سقفم، يك سقف بي‌روزن 

يك سقف پابرجا، محكم‌تر از آهن 

سقفي كه تن‌پوشِ هراس ما باشه 

تو سردي شب‌ها، لباس ما باشه 

سقفي اندازه‌ي قلب من و تو .. واسه لمس تپش دلواپسي 

براي شرم لطيف آينه‌ها .. واسه پيچيدن بوي اطلسي 

زير اين سقف، با تو از گل، از شب و ستاره ميگم 

از تو و از خواستن تو، ميگم و دوباره ميگم 

زندگيم‌و زير اين سقف، با تو اندازه مي‌گيرم 

گم ميشم تو معني تو، معني تازه مي‌گيرم 

سقف‌مون افسوس و افسوس، تن ابر آسمونه 

يه افق يه بي‌نهايت، كمترين فاصله‎مونه 

تو فكر يك سقفم، يك سقف رويايي 

سقفي براي ما، حتا مقوايي 

تو فكر يك سقفم، يك سقف بي‌روزن 

سقفي براي عشق، براي تو با من 

سقفي اندازه‌ي قلب من و تو .. واسه لمس تپش دلواپسي 

براي شرم لطيف آينه‌ها .. واسه پيچيدن بوي اطلسي 

زير اين سقف اگه باشه، مي‎پيچه عطر تن تو 

لُختي پنجره‌هاش‌و مي‌پوشونه پيرهن تو 

زير اين سقف خوبه عطرِ خود‌فراموشي بپاشيم 

آخر قصه بخوابيم، اول ترانه پاشيم 

ايرج جنتي عطايي

شعرهاي عاشقانه ايرج جنتي‌عطايي

گردآوري: روبكا

ترانه هاي عاشقانه و زيباي ايرج جنتي عطايي

ايرج جنتي‌عطايي زاده ۱۹ دي ۱۳۲۵ در مشهد است.

اشعار ايرج جنتي عطايي

هم خونه ي من اي خدا

از من ديگه خسته شده

كتاب عشق ما ديگه

خونده شده ،‌ بسته شده

خونه ديگه جاي غمه

اون داره از من دور مي شه

اين خونه ي قشنگ ما

داره برامون گور مي شه

اون دست گرم و مهربون

با دست من قهره ديگه

چشماي غمگينش با من

قصه ي شادي نمي گه

هم خونه ي من با دلم

خيال سازش نداره

دستاي كوچيكش ديگه

ميل نوازش نداره

شبا وقتي ميرم خونه

بوسه به موهاش مي زنم

سرش به كار خودشه

انگار نه انگار كه منم

روزا وقتي ميام بيرون

اون خودشو به خواب زده

خب ، مثل روزگار شده

يه روز خوبه ،‌يه روز بده

اي دل من ، اي ديوونه

بذار برم از اين خونه

…………………………

ترانه هاي ايرج جنتي عطايي

اي شرقي غمگين ، وقتي آفتاب تو رو ديد

تو شهر باروني بوي عطر تو پيچيد

شب راهشو گم كرد ، تو گيسوي تو گم شد

آفتاب آزادي از تو چشم تو خنديد

اي شرقي غمگين

تو مثل كوه نوري

نذار خورشيدمون بميره

تو مثل روز پكي

مثل دريا مغروري

نذار خاموشي جون بگيره

اي شرقي غمگين

بازم خورشيد دراومد

كبوتر آفتاب

روي بوم تو پر زد

بازار چشم تو پر از بوي بهاره

بوي گل گندم تو رو به ياد مياره

اي شرقي غمگين ، زمستون پيش رومه

با من اگه باشي ، گل و بارون كدومه

آواز دست ما مي پيچه تو زمستون

ترس از زمستون نيست كه آفتابش رو بومه

شب آشيان شب‌زده، چكاوك شكسته‌پر 

رسيده‌ام به ناكجا، مرا به خانه‌ام ببر 

كسي به ياد عشق نيست، كسي به فكر ما شدن 

از آن تبار خودشكن تو مانده‌اي و بغض من 

از اين چراغ مردگي از اين بر آب سوختن 

از اين پرنده كشتن و از اين قفس فروختن 

چگونه گريه سر كنم كه يار غم‌گسار نيست 

مرا به خانه‌ام ببر كه شهر، شهر يار نيست 

مرا به خانه‌ام ببر ستاره دل‌نواز نيست 

سكوت نعره مي‌زند كه شب ترانه‌ساز نيست 

مرا به خانه‌ام ببر كه عشق در ميانه نيست 

مرا به خانه‌ام ببر اگر چه خانه، خانه نيست 

از اين چراغ مردگي از اين بر آب سوختن 

از اين پرنده كشتن و از اين قفس فروختن 

چگونه گريه سر كنم كه يار غم‌گسار نيست 

مرا به خانه‌ام ببر كه شهر شهر يار نيست 

ايرج جنتي عطايي

…………………………………

تو فكر يك سقفم، يك سقف بي‌روزن 

يك سقف پابرجا، محكم‌تر از آهن 

سقفي كه تن‌پوشِ هراس ما باشه 

تو سردي شب‌ها، لباس ما باشه 

سقفي اندازه‌ي قلب من و تو .. واسه لمس تپش دلواپسي 

براي شرم لطيف آينه‌ها .. واسه پيچيدن بوي اطلسي 

زير اين سقف، با تو از گل، از شب و ستاره ميگم 

از تو و از خواستن تو، ميگم و دوباره ميگم 

زندگيم‌و زير اين سقف، با تو اندازه مي‌گيرم 

گم ميشم تو معني تو، معني تازه مي‌گيرم 

سقف‌مون افسوس و افسوس، تن ابر آسمونه 

يه افق يه بي‌نهايت، كمترين فاصله‎مونه 

تو فكر يك سقفم، يك سقف رويايي 

سقفي براي ما، حتا مقوايي 

تو فكر يك سقفم، يك سقف بي‌روزن 

سقفي براي عشق، براي تو با من 

سقفي اندازه‌ي قلب من و تو .. واسه لمس تپش دلواپسي 

براي شرم لطيف آينه‌ها .. واسه پيچيدن بوي اطلسي 

زير اين سقف اگه باشه، مي‎پيچه عطر تن تو 

لُختي پنجره‌هاش‌و مي‌پوشونه پيرهن تو 

زير اين سقف خوبه عطرِ خود‌فراموشي بپاشيم 

آخر قصه بخوابيم، اول ترانه پاشيم 

ايرج جنتي عطايي

شعرهاي عاشقانه ايرج جنتي‌عطايي

گردآوري: روبكا